ค้อมป์ชุดหนึ่ง ๆ ควรจะใช้ไม่เกิน 2 ปี ลักษณะค้อมป์ที่เก่าจะมีสีน้ำตาลดำ และสีจะเข้มขึ้นเรื่อย ๆ ขนาดของหลอดรังจะเหี่ยวและเล็กลง ๆ เรื่อย ๆ ถ้าทำให้ได้ผึ้งงานที่มีขนาดตัวเล็ก ๆ เรื่อย ๆ ดังนั้น ทุก ๆ 2 ปี เราควรนำคอนเก่านั้นมาหลอมเอาไขผึ้งไว้ใช้ แล้วใส่คอนใหม่เข้าไปแทน
3.4 การเสริมคอนที่เป็นแผ่นรังเทียม (Foundation Comb)
ในกรณีที่มีแต่แผ่นรัง
เทียมล้วน ๆ ไม่มีคอนที่เป็นแผ่นค้อมป์อยู่เลย เนื่องจากมีประชากรผึ้งแน่นขึ้น และมีอาการว่าต้องการคอนเพิ่ม โดยสร้างไขผึ้งขึ้นมาบนหลังคอนหรือก่อรวงเล็ก ๆ ตรงด้านใต้ของฝาปิดด้านในของรัง การใส่คอนเพิ่ม โดยใช้แผ่นรังเทียมนั้น ควรยึดหลักดังนี้
1. ใส่คอนที่เป็นแผ่นรังเทียมเข้าไปทีละ 1 คอน
2. ใส่ด้านที่ชิดกับคอนที่เก็บน้ำหวาน
3. ห้ามใส่แทรกลงตรงกึ่งกลางของกลุ่มคอนที่เป็นซิลบรู๊ด
4. ให้น้ำเชื่อมแก่ผึ้งให้เต็มที่ เพราะถ้าขาดน้ำหวานโดยธรรมชาติหรือขาดน้ำเชื่อม
แล้วผึ้งจะกัดแผ่นรังเทียม ทำให้แผ่นรังเทียมนั้นเสียไปได้
3.5 การสร้างค้อมป์จากแผ่นรังเทียม
รังผึ้งที่แข็งแรง และมีประชากรหนาแน่น เลือกเอาผึ้งรังนั้นไว้เป็นรังสต๊อกสำหรับสร้างค้อมป์ เพื่อใช้ในวัตถุประสงค์ดังนี้
1) เพื่อสร้างค้อมป์ สำหรับเสริมรังผึ้งรังอื่น ๆ ในการขยายบรู๊ด
2) เพื่อสร้างค้อมป์สำหรับเตรียมไว้ใช้เก็บน้ำหวานในฤดูดอกไม้บาน
3.6 การเก็บรักษาค้อมป์
ปัญหาที่มักจะเกิดขึ้นอยู่เสมอ สำหรับการเก็บรักษาค้อมป์ ก็คือจะถูกหนอนผีเสื้อกินไขผึ้งเข้าทำลาย เป็นหนอนที่เกิดจากผีเสื้อกลางคืนชนิดหนึ่ง มาไข่ไว้แล้วตัวหนอนจะกินไขผึ้ง ทำให้หลอดรวงผึ้งถูกหนอนชอนไชเป็นขุยไปหมด ทำให้เกิดความเสียหายมาก ดังนั้นควรจะเก็บคอนที่เป็นค้อมป์ไว้ในกล่องรังที่ปิดมิดชิด ไม่ให้ผีเสื้อลอดเข้าไปได้พร้อมทั้งใส่ยารมพวกพาราไดคลอโรเบนซิน โดยนำพาราไดคลอโรเบนซินใส่ในภาชนะเล็ก ๆ ไว้ในรังชั้นบนแล้วปิดฝารังไว้ให้มิดชิด พาราไดคลอโรเบนซิน จะค่อย ๆ ระเหยไปเป็นพิษ ซึ่งหนักกว่าอากาศจะกระจายตัวไปทั้งกล่องรังเป็นการป้องกันและกำจัดหนอนกินไขผึ้งได้